- język komuś kołowacieje
- Zaniemówić z powodu zdziwienie, zmieszania, strachuEng. To be speechless because of strong feeling, surprise, confusion or fear
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
kołowacieć — Język komuś kołowacieje zob. język 3 … Słownik frazeologiczny
kołowacieć — I ndk III, kołowaciećeję, kołowaciećejesz, kołowaciećej, kołowaciećciał, kołowaciećeli «o zwierzętach: dostawać kołowacizny» przen. pot. «o ludziach: tracić orientację (zwykle na skutek jakiegoś zamętu, zamieszania, bałaganu)» Człowiek… … Słownik języka polskiego